Zoya Kosmodemyanskaya

Bir annenin evladını koruduğu gibi ana yurdunu faşistlerden koruyan kadınlık onurunun, devrimci inancın, teslim alınamaz keskin iradenin adıdır Zoya Kosmodemyanskaya.. 18 yaşındadır. İkinci paylaşım savaşında ''Tanya'' kod adıyla Alman hedeflerine karşı gizli görev yürütürken bir hainin ihbarıyla Alman askerleri tarafından yakalanmıştır. Korkunç işkencelerden sonra Almanlar tarafından asılmıştır. ''duyuyorum nal seslerini, geliyor bizimkiler'' son sözleri olmuştur Zoya'nın ve Sovyet askerleri gelene kadar cesedi darağacında asılı kalmıştır.

 1942 yılının Ocak ayında gömülmüştür Zoya..

Yıllar sonra Dünya'nın ilk kadın astronotunu uzaya gönderen Sovyetler, keşfettikleri bir kuyruklu yıldıza ''Zoya'' adını vermiştir. Dünya'da değil, evrende yaşayacaktır sonsuza kadar..

Zoya asıldığında Bursa Ceza evindedir Nazım Hikmet. Hapishanedeyken yazdığı ''Tanya'' isimli şiirini O'na ve faşizme teslim olmayanlara adamıştır.

Yıllar sonra Nazım'ı Moskova Havaalanında karşılayanlar arasından bir kadın, kendisine yaklaşarak; ''Bursa cezaevinde şiir yazdığınız Zoya benim kızımdır'' der..

ve yine uzun yıllar geçer aradan.. Yine bir hapishanede, idamını bekleyen genç bir adam, haykırarak okur Tanya'yı.. Deniz Gezmiş'tir o genç adam..

ve Zoya'nın sırtında kibrit yakıp O'na tecavüz eden Nazilerin tepesine demirden bir yumruk olup inen Stalin.. 

Saygıyla anıyoruz hepsini..

ve ''duyuyoruz nal seslerini..''