Sevdiği olmalı insanın
Eski ahşap pencereye.hayat veren çiçek gibi
Özlemeyi sevmeli
Yıldız kadar gizemli.serçenin masumluğunda ürkek
Duyguyu yaşamalı bedeni
Rüzgara inat.ateşi yakmalı dokunmadan yüreği
Gözleriyle gülmeli insan
Ne kadar hüzün varsa içinde.eriyip gitmeli
Çocuk yüreği olmalı
Yemyeşil çayırlarda şarkı söyleyip koşmalı.bağırarak
Büyüsü sarmalı sevdanın
Seni kucaklayan.o eşsiz duyguların ferahlığında
Sıkıca tutmalı ellerini
Yarınsız zamanların iki yolcusu olmalı.cesurca
Yürekleri çarpmalı aynı anda
Nefesler.dalga dalga sararken bedenleri
Aşk Korkusuzca yaşanmalı
Birbirinde erimeli tutkunun alevleri... 16.07.2008 Ank.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder